CZYM JEST PSYCHOTERAPIA

Psychoterapia może mieć wiele definicji z uwagi na to, że na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat ta dziedzina stale się rozwija. Skutkiem tego są różne podejścia teoretyczne, a zatem szkoły i sposoby pracy z pacjentem.

Najbliższa nam definicja to rozumienie psychoterapii zaproponowane przez prof. Aleksandrowicza. Zgodnie z jego myślą psychoterapia jest oddziaływaniem psychospołecznym, mającym na celu usunięcie zaburzeń zdrowia przez zmianę sposobów przeżywania, poznawania i zachowania. Jest to doświadczenie, w wyniku którego pacjent zdobywa nową wiedzę o sobie, uczy się nowych wzorców reagowania emocjonalnego i zachowania.

Psychospołeczny aspekt psychoterapii wskazuje na to, jak ważna w tym procesie jest relacja pacjent – psychoterapeuta. To dzięki analizie tego, co w tej relacji się dzieje – zarówno w rozmowie, jak i niewerbalnie – możliwe jest zbudowanie obrazu osobowości pacjenta. Na podstawie tej relacji terapeuta wspólnie z pacjentem odkrywa zarówno świadome, jak i nieświadome sposoby funkcjonowania pacjenta w świecie: w relacjach, w pracy, a także w odniesieniu do samego siebie.

To z kolei jest kluczowe, by móc osiągnąć główne cele terapii, jakimi są: zredukowanie lub usunięcie cierpienia związanego z objawami, zrozumienie ich przyczyn oraz wpływu na codzienne życie, poznanie przyczyn nieskuteczności wyuczonych, mocno zakorzenionych zachowań. A w konsekwencji zyskanie kontroli nad własnym życiem, zaspokojenie własnych pragnień i odpowiadanie na wymogi otoczenia z uwzględnieniem realistycznej oceny własnych możliwości.

Najprościej, psychoterapię można nazwać narzędziem do jak najlepszego poznania siebie, a następnie wspierania i utrwalania zmian – tak, by z czasem pacjent stał się jak najbardziej kompetentny w samodzielnym radzeniu sobie z różnego rodzaju trudnościami. Nie udzielamy więc porad, nie dajemy wskazówek „jak żyć”, ale za to staramy się wyposażyć pacjenta w jak najszerszą wiedzę o samym sobie, tak by sam mógł być swoim najlepszym doradcą.